اجزاء اصلی ماشین تراش و وظیفه هر یک
ماشین تراش یکی از مهمترین دستگاههای مورد استفاده در صنعت ماشینکاری و فلزکاری است که از اجزاء مختلفی تشکیل شده و هر یک از این اجزاء نقش خاصی را در فرآیند تراشکاری ایفا میکنند. شناخت دقیق این اجزاء به اپراتورها کمک میکند تا به بهترین شکل از دستگاه استفاده کرده و کیفیت محصولات تولیدی را افزایش دهند. در این مقاله، به بررسی اجزاء اصلی ماشین تراش و وظایف هر یک پرداخته میشود.
۱. بدنه (شاسی) ماشین تراش
بدنه ماشین تراش، اسکلت اصلی دستگاه است که تمامی قسمتهای دیگر بر روی آن سوار میشوند. این بخش معمولاً از چدن یا فولاد مقاوم ساخته میشود تا ارتعاشات و ضربات ناشی از فرآیند تراشکاری را جذب کرده و پایداری دستگاه را تضمین کند. طراحی و ساخت بدنه باید به گونهای باشد که کمترین میزان تغییر شکل را در برابر فشارهای وارد شده داشته باشد. همچنین، ساختار بدنه تأثیر مستقیمی بر دقت و کیفیت نهایی قطعه کار دارد.
۲. محور اصلی (اسپیندل)
محور اصلی یا اسپیندل، قسمتی از دستگاه است که قطعه کار را نگه داشته و آن را به چرخش در میآورد. این بخش معمولاً از طریق یک سیستم انتقال قدرت مانند تسمه یا چرخدنده به موتور متصل شده و با سرعتهای مختلف قابل تنظیم است. دقت در طراحی محور اصلی اهمیت بالایی دارد زیرا کوچکترین خطا در ساخت آن میتواند منجر به ایجاد ناهماهنگی در فرآیند تراشکاری شود. همچنین، روانکاری و نگهداری مناسب این قسمت برای افزایش طول عمر و عملکرد بهینه آن ضروری است.
۳. سهنظام و چهارنظام
سهنظام و چهارنظام قطعاتی هستند که برای نگهداشتن و تثبیت قطعه کار بر روی اسپیندل استفاده میشوند. سهنظام معمولاً برای قطعات استوانهای استفاده شده و دارای سه فک متحرک است که به طور همزمان حرکت میکنند. چهارنظام، بر خلاف سهنظام، قابلیت تنظیم جداگانه هر فک را دارد که برای قطعات نامتقارن و غیرمدور مناسب است. انتخاب نوع نظام نگهدارنده تأثیر مستقیمی بر دقت و ایمنی عملیات تراشکاری دارد. همچنین، استفاده از ابزارهای کمکی مانند رابطهای ویژه برای افزایش دقت در نگهداری قطعه کار پیشنهاد میشود.
۴. دستگاه مرغک
مرغک در ماشین تراش برای حمایت از انتهای دیگر قطعه کار هنگام تراشکاری استفاده میشود. این قطعه قابل تنظیم است و میتواند در طول بستر ماشین حرکت کند. دستگاه مرغک مخصوصاً هنگام کار با قطعات بلند و سنگین اهمیت ویژهای دارد، زیرا از خم شدن یا لرزش قطعه جلوگیری میکند. مرغکها میتوانند ثابت یا گردان باشند که نوع گردان آن دارای یاتاقانهای داخلی برای کاهش اصطکاک است. تنظیم صحیح دستگاه مرغک باعث افزایش دقت عملیات تراشکاری و کاهش خطرات احتمالی میشود.
۵. بستر (ریل) ماشین تراش
بستر یا ریلهای ماشین تراش، سطحی صاف و دقیق هستند که ابزارگیر و سایر اجزاء بر روی آن حرکت میکنند. این بخش باید دقت بالایی داشته باشد تا از ایجاد خطا در فرآیند تراشکاری جلوگیری شود. معمولاً از جنس چدن مقاوم ساخته میشود تا در برابر سایش و اصطکاک مقاوم باشد. همچنین، طراحی بستر ماشین باید به گونهای باشد که استحکام کافی برای تحمل وزن قطعه کار و اجزاء متحرک را داشته باشد.
۶. سوپرت طولی و عرضی
سوپرتهای طولی و عرضی بخشهایی هستند که ابزار برش را در جهتهای مختلف هدایت میکنند. سوپرت طولی در راستای محور قطعه کار حرکت کرده و برای انجام عملیات تراش طولی استفاده میشود. سوپرت عرضی نیز حرکت ابزار را در راستای عمود بر قطعه کار ممکن میسازد و برای تنظیم عمق برش کاربرد دارد. این قسمت از ماشین تراش باید دارای دقت بالا و مکانیزمهای حرکتی نرم و قابل اطمینان باشد.
۷. ابزارگیر و نگهدارنده ابزار
ابزارگیر وظیفه نگهداشتن ابزار برشی را بر عهده دارد. این قسمت به اپراتور اجازه میدهد که ابزار را در موقعیتهای مختلف تنظیم کرده و تغییر دهد. برخی از ابزارگیرها قابلیت چرخش دارند تا اپراتور بتواند از چندین ابزار به طور همزمان استفاده کند. همچنین، سیستمهای قفلکننده قوی برای جلوگیری از لغزش ابزار در حین عملیات ضروری هستند.
۸. گیربکس و سیستم تغییر سرعت
ماشین تراش برای تنظیم سرعت چرخش محور اصلی از یک گیربکس مخصوص استفاده میکند. این گیربکس امکان انتخاب سرعتهای مختلف را فراهم میکند که بسته به نوع قطعه کار و ابزار برش مورد نیاز، تنظیم میشود. انتخاب سرعت مناسب در تراشکاری تأثیر مستقیمی بر کیفیت سطح کار و طول عمر ابزار برشی دارد.
۹. سیستم خنککننده و روغنکاری
سیستم خنککننده در ماشین تراش برای جلوگیری از داغ شدن بیش از حد قطعه کار و ابزار به کار میرود. این سیستم معمولاً از یک پمپ، مخزن و نازلهای اسپری مایع خنککننده تشکیل شده است. همچنین، سیستم روغنکاری برای کاهش اصطکاک بین قطعات متحرک دستگاه مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از مایعات خنککننده مناسب باعث افزایش طول عمر ابزار و بهبود کیفیت سطح قطعه کار میشود.
۱۰. سیستم کنترل و پنل اپراتوری
ماشینهای تراش مدرن معمولاً دارای یک پنل کنترل هستند که اپراتور از طریق آن میتواند تنظیمات مختلفی مانند سرعت چرخش، میزان پیشروی ابزار و نوع عملیات را کنترل کند. در ماشینهای CNC، این پنل به یک سیستم کامپیوتری متصل است که به صورت خودکار دستورات برنامهریزی شده را اجرا میکند. این سیستمها باعث افزایش دقت و کاهش خطای انسانی در فرآیند تراشکاری میشوند.
جمعبندی
شناخت اجزاء اصلی ماشین تراش و وظایف هر یک برای افزایش بهرهوری و دقت در عملیات تراشکاری ضروری است. هر یک از این اجزاء نقشی کلیدی در عملکرد کلی دستگاه ایفا میکنند و باید به درستی تنظیم و نگهداری شوند تا کیفیت نهایی قطعات تولیدی تضمین گردد. همچنین، استفاده از تجهیزات مناسب و تکنولوژیهای پیشرفته میتواند بهرهوری و ایمنی کار را افزایش داده و هزینههای تولید را کاهش دهد.